چه مفاهيمي در مورد برنامه‌نويسي شيءگرا بايد بدانيم؟

---

 چه مفاهيمي در مورد برنامه‌نويسي شيءگرا بايد بدانيم؟ برنامه‌نویسی شیءگرا یکی از روش‌های مهم برنامه‌نویسی است که در طراحی و توسعه نرم‌افزارها به کار می‌رود. برای درک کامل این روش برنامه‌نویسی، باید به مفاهیم اساسی آن آشنا باشید. این مفاهیم عبارت‌اند از: کلاس‌ها (Classes): کلاس‌ها اساسی‌ترین واحد در برنامه‌نویسی شیءگرا هستند. هر کلاس نقش یک قالب یا یک الگوی برنامه‌نویسی را دارد که ویژگی‌ها و عملکردهای مشترکی را برای اشیاء مربوطه تعریف می‌کند. اشیاء (Objects): اشیاء نمونه‌های کلاس‌ها هستند که به واقعیت‌های موجود در دنیای واقعی متناظر می‌شوند. هر اشیاء دارای ویژگی‌ها و رفتارهایی است که توسط کلاس مربوطه تعریف شده‌اند. ویژگی‌ها (Attributes): ویژگی‌ها مشخصه‌هایی هستند که برای هر اشیاء در یک کلاس تعریف می‌شوند. آنها می‌توانند مقادیر مختلفی داشته باشند و وضعیت اشیاء را تعیین می‌کنند. متدها (Methods): متدها عملکردهای مشخصی هستند که در هر کلاس تعریف می‌شوند. آنها عملیاتی هستند که اشیاء مربوطه می‌توانند انجام دهند. انکاپسولیشن (Encapsulation): انکاپسولیشن به ارائه رابط کاربردی برای اشیاء و مخفی کردن جزئیات پیاده‌سازی کلاس‌ها اشاره دارد. این مفهوم مطمئن می‌شود که دسترسی به ویژگی‌ها و متدهای یک کلاس تنها از طریق روش‌های عمومی تعریف شده است. پلی‌مورفیسم (Polymorphism): پلی‌مورفیسم به امکان تعریف یک متد به چندین شکل در کلاس‌های مختلف اشاره دارد. این امکان اجازه می‌دهد که یک متد با استفاده از یک نام مشترک برای انواع مختلف داده‌ها اجرا شود. ارث‌بری (Inheritance): ارث‌بری به امکان ارث‌بردن ویژگی‌ها و متدها از یک کلاس والد (پدر) به یک کلاس فرزند (فرزند) اشاره دارد. این امکان موجب می‌شود که کد مجدد و تکراری در برنامه‌نویسی کاهش یابد و کد قابل استفاده مجدد‌تر و قابل توسعه‌تر شود. این مفاهیم اصلی برنامه‌نویسی شیءگرا به شما کمک می‌کنند تا به طور صحیح از این روش برنامه‌نویسی استفاده کنید و نرم‌افزارهایی با طراحی مدولار و قابل توسعه ایجاد کنید.