کار سناریو یوزکیس

---

کار سناریو یوزکیس سناریوی یوزکیس (Use Case Scenario) یکی از ابزارهای قدرتمند در مهندسی نرم‌افزار و تحلیل سیستم‌ها است که برای توصیف و مدل‌سازی تعاملات بین کاربران (بازیگران) و سیستم طراحی می‌شود. این سناریوها به‌طور خاص رفتارهای مورد انتظار از سیستم را در شرایط مختلف توضیح می‌دهند. هدف از ایجاد این سناریوها این است که مشخص شود سیستم چگونه نیازهای کاربران را برآورده می‌کند. کاربردهای سناریوی یوزکیس
درک نیازمندی‌ها: کمک به تحلیلگران و توسعه‌دهندگان برای درک بهتر نیازهای کاربران.
ارتباط موثر: ایجاد زبان مشترک بین تیم فنی، ذینفعان، و کاربران.
طراحی و توسعه سیستم: ارائه چارچوبی برای طراحی سیستم به‌گونه‌ای که نیازمندی‌های کاربران پوشش داده شود.
تست و ارزیابی سیستم: استفاده برای طراحی تست‌کیس‌ها و سناریوهای تست سیستم.
اجزای سناریوی یوزکیس
سناریوی یوزکیس معمولاً شامل موارد زیر است: نام یوزکیس: نامی که عملکرد خاصی از سیستم را نشان می‌دهد (مثلاً: "ثبت نام کاربر").
بازیگران (Actors): افرادی یا سیستم‌هایی که با سیستم در تعامل هستند (مثلاً: "کاربر"، "ادمین").
پیش‌شرط‌ها (Preconditions): شرایطی که باید قبل از اجرای یوزکیس برقرار باشند.
جریان اصلی (Main Flow): مراحل یا تعاملات اصلی که در حالت عادی اتفاق می‌افتد.
جریان‌های جایگزین (Alternate Flows): سناریوهایی که در صورت وقوع اتفاقات غیرعادی رخ می‌دهند.
نتیجه نهایی (Postconditions): وضعیتی که سیستم پس از اجرای یوزکیس در آن قرار می‌گیرد.
خطاها (Exceptions): مواردی که ممکن است باعث شکست یا عدم موفقیت در اجرای یوزکیس شوند.
مثال یک سناریوی یوزکیس
نام یوزکیس: ورود به سیستم
بازیگران: کاربر
پیش‌شرط‌ها: کاربر قبلاً در سیستم ثبت‌نام کرده است و نام کاربری و رمز عبور معتبر دارد.
جریان اصلی: کاربر صفحه ورود را باز می‌کند.
کاربر نام کاربری و رمز عبور را وارد می‌کند.
سیستم اطلاعات وارد شده را بررسی می‌کند.
در صورت صحت اطلاعات، سیستم کاربر را به داشبورد هدایت می‌کند.
جریان جایگزین: اگر نام کاربری یا رمز عبور اشتباه باشد:
سیستم پیامی مبنی بر خطای اعتبارسنجی نمایش می‌دهد.
کاربر می‌تواند مجدداً تلاش کند.
نتیجه نهایی: کاربر وارد سیستم می‌شود یا پیام خطا دریافت می‌کند.
نکات مهم در نوشتن سناریوی یوزکیس
شفاف و ساده باشد: زبان استفاده شده باید ساده و قابل فهم باشد.
تمرکز بر کاربر: مراحل باید نیازها و اهداف کاربر را منعکس کند.
قابلیت توسعه: امکان افزودن جزئیات و جریان‌های جایگزین وجود داشته باشد.
سناریوهای مختلف را پوشش دهد: از جریان اصلی تا خطاها و حالت‌های خاص.
این سناریوها به تیم توسعه و ذینفعان کمک می‌کنند تا به درک کاملی از سیستم و تعاملات آن برسند.