تفاوت بین دیتابیس SQL و NoSQL چیست؟

خلاصه
1402/11/13

دیتابیس‌های SQL (Structured Query Language) و NoSQL دو دسته از سیستم‌های مدیریت داده هستند که برای ذخیره، مدیریت و جستجوی اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت بین دیتابیس SQL و NoSQL چیست؟

تفاوت بین دیتابیس SQL و NoSQL چیست؟ دیتابیس‌های SQL (Structured Query Language) و NoSQL دو دسته از سیستم‌های مدیریت داده هستند که برای ذخیره، مدیریت و جستجوی اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرند. تفاوت‌های اصلی بین آنها در مدل داده‌ای، ساختار داده، و استفاده از زبان‌ها و تکنولوژی‌های مختلف است. در زیر تفاوت‌های اصلی را مشاهده می‌کنید: دیتابیس SQL:
ساختار داده: دارای ساختار داده رابطه‌ای (Relational) است که از جداول، ردیفها و ستونها برای ذخیره اطلاعات استفاده می‌کند.
اطلاعات با روابط مشخص به دلیل توانایی استفاده از کلیدهای اصلی (Primary Key) و کلیدهای خارجی (Foreign Key) با هم مرتبط می‌شوند.
زبان کوئری: از زبان کوئری SQL برای جستجو و تعامل با داده‌ها استفاده می‌کند.
تراکنش‌ها: پشتیبانی از تراکنش‌ها (Transactions) را دارد، که به انجام متوالی و اتمیک عملیات بر روی داده‌ها امکان می‌دهد.
تضمین ACID: برنامه‌های SQL به حالت ACID (Atomicity، Consistency، Isolation، Durability) تضمین می‌کنند که اطلاعات همیشه در یک وضعیت قابل پیش‌بینی و قابل اطمینان باشند.
مناسب برای: سیستم‌هایی با تراکنش‌های پیچیده و نیاز به تضمین دقت و ایمنی بالا، مانند سیستم‌های مالی یا حسابداری.
دیتابیس NoSQL:
ساختار داده: بدون ساختار داده رابطه‌ای؛ اطلاعات به صورت مستندات (Document)، کلید-مقدار (Key-Value)، گرافی (Graph) و یا سایر مدل‌های داده‌ای ذخیره می‌شوند.
زبان کوئری: اغلب از زبان‌ها و مکانیزم‌های جستجوی خودکار برای عملیات جستجو و تعامل با داده‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، MongoDB از JSON-like Query Language برای جستجوی داده‌ها استفاده می‌کند.
تراکنش‌ها: برخی از سیستم‌های NoSQL پشتیبانی از تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند، اما به طور کلی، این تکنولوژی برای کاربردهایی که نیاز به تراکنش‌های پیچیده دارند، معمولاً مناسب نیست.
تضمین ACID: NoSQL بیشتر از حالت BASE (Basically Available, Soft state, Eventually consistent) استفاده می‌کند تا از قابلیت مقیاس‌پذیری و عملکرد بالا به هزینه تضمین‌های ACID خود کاسته و به جای آن، به تضمین‌های توافقی (Eventual Consistency) متکی باشد.
مناسب برای: سیستم‌های مقیاس‌پذیر با حجم داده بالا، ساختار داده‌های متغیر یا نیاز به پردازش سریع و موازی، مانند سیستم‌های وب، اطلاعات تحلیلی (Big Data) و سیستم‌های غیررابطه‌ای.
به طور کلی، انتخاب بین دیتابیس SQL و NoSQL بستگی به نوع پروژه، نیازهای داده‌ای، و معیارهای عملکرد مورد نظر دارد.


سایر مقالات آموزشی شرکت نرم افزاری آبان رایان البرز :